علل ریزش مو: ۱۰ دلیل اصلی و راهکارهای پیشگیری
ریزش مو مشکلی شایع است که میتواند ناشی از عوامل مختلفی باشد. در این مقاله از مجله پارس تاپ10، ۱۰ علت اصلی ریزش مو را بررسی کرده و راهکارهای مؤثر برای پیشگیری و درمان آن را ارائه میدهیم. اگر شما نیز با این مشکل دست و پنجه نرم میکنید مطالعهی این مطلب را از دست ندهید.
۱. عوامل ژنتیکی و ارثی (آلوپسی آندروژنتیک)
یکی از اصلیترین دلایل ریزش مو، عوامل ژنتیکی است که به عنوان آلوپسی آندروژنتیک شناخته میشود. این نوع ریزش مو در مردان به صورت طاسی منطقه پیشانی و فرق سر و در زنان به صورت کمپشتی مو در نواحی مختلف سر ظاهر میشود. این مشکل معمولاً با افزایش سن تشدید میگردد.
۲. تغییرات هورمونی
– دی هیدروتستوسترون (DHT): افزایش این هورمون باعث کوچک شدن فولیکولهای مو میشود.
– اختلالات تیروئید: کمکاری یا پرکاری تیروئید میتواند منجر به ریزش مو شود.
– بارداری و یائسگی: تغییرات هورمونی پس از زایمان یا در دوران یائسگی ممکن است باعث ریزش موقت موها شوند.
– سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS): عدم تعادل هورمونی در زنان یکی از دلایل ریزش مو است.
۳. کمبود مواد مغذی
– کمبود آهن (کمخونی): یکی از شایعترین دلایل ریزش مو در زنان است.
– کمبود روی، ویتامین D، بیوتین و پروتئین: این مواد برای سلامت موها ضروری هستند.
– رژیمهای غذایی سخت و ناگهانی نیز میتوانند باعث ریزش مو شوند.
۴. استرس و شوکهای روحی-جسمی (تلوژن افلوویوم)
استرس شدید، جراحی، تب بالا یا کاهش وزن ناگهانی میتواند موها را وارد فاز استراحت (تلوژن) کرده و باعث ریزش ناگهانی شود.
خبر خوب در مورد این علت ریزش مو این است که معمولاً موقتی است و پس از رفع عامل استرس، موها مجدداً رشد میکنند.
۵. بیماریهای خودایمنی (آلوپسی آرئاتا)
یکی از علل ریزش مو بیماریهای خود ایمنی است. سیستم ایمنی بدن به فولیکولهای مو حمله میکند و باعث ریزش مو به صورت سکهای میشود. ممکن است موقتی یا دائمی باشد و گاهی اوقات تمام موهای بدن را تحت تأثیر قرار دهد (آلوپسی یونیورسالیس).
۶. عفونتهای پوست سر
عفونتهای قارچی مانند کچلی سر (Tinea Capitis) باعث التهاب، پوستهریزی و ریزش مو میشوند.
عفونتهای باکتریایی نیز میتوانند فولیکولهای مو را تخریب کنند.
۷. عوارض داروها و درمانهای پزشکی
یکی از علل ریزش مو در زنان و مردان استفاده از داروها یا درمانهای پزشکی است. برای مثال افرادی که تحت درمان شیمیدرمانی و پرتودرمانی هستند ریزش تمام موهای ناحیهی مورد درمان را تجربه میکنند. اما موها معمولاً پس از پایان درمان مجدداً رشد میکنند. همچنین داروهای ضدافسردگی، رقیقکنندههای خون، داروهای فشار خون و برخی هورمونها نیز ممکن است باعث ریزش مو شوند.
۸. بیماریهای پوستی مزمن
پسوریازیس، درماتیت سبورئیک و لوپوس میتوانند باعث التهاب پوست سر و ریزش مو شوند.
۹. مراقبت نادرست از موها
برخی از اعمال اشتباه نیز میتواند منجر به از دست دادن موها شود:
– استفاده زیاد از رنگ مو، دکلره، فر و صافکنندههای شیمیایی.
– شستشوی بیش از حد با شامپوهای قوی و سشوار کشیدن با حرارت بالا.
– بستن موها به صورت بسیار محکم (مثل دم اسبی سفت) که باعث آلوپسی کششی میشود.
۱۰. عوامل محیطی و سبک زندگی ناسالم
– قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا و آب سخت.
– سیگار کشیدن و مصرف الکل که جریان خون به فولیکولهای مو را کاهش میدهند.
– کمبود خواب و عدم استراحت کافی.
راهکارهای پیشگیری و درمان ریزش مو
✅ تغذیه مناسب: مصرف پروتئین، آهن، روی، ویتامین D و بیوتین.
✅ مدیریت استرس: تکنیکهای آرامشبخش مانند یوگا و مدیتیشن.
✅ مراقبت از مو: پرهیز از مواد شیمیایی و حرارت زیاد.
✅ درمانهای پزشکی: مانند مینوکسیدیل (محلول موضعی)، فیناستراید (قرص برای آلوپسی مردانه)، تزریق کورتیکواستروئید برای آلوپسی آرئاتا
✅ پیوند مو: در موارد پیشرفته طاسی.
نتیجهگیری
ریزش مو میتواند ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی، هورمونی، تغذیهای و محیطی باشد. تشخیص دقیق علت و شروع درمان بهموقع، کلید کنترل این مشکل است. اگر ریزش موی شدید یا غیرعادی دارید، حتماً به متخصص پوست و مو مراجعه کنید.
آیا شما هم تجربهای در زمینهی درمان ریزش مو دارید؟
نظرات و تجربیات خود را با ما در میان بگذارید!