10مورد از عجیب‌ترین دانستنیهای طبیعت

در این مطلب از مجله PARS TOP10، برای شما دوستان دوست دار طبیعت، دانستنیهای جدید و جالب در مورد طبیعت آورده شده است. مطلب هیجان انگیزی پیش روی شماست، پیشنهاد می‌کنیم خواندن این مطلب را اصلا از دست ندهید.

طبیعت؛ زیبایی‌ها و رموزهای نهان

طبیعت، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین عجایب خلقت، همواره مورد توجه و تحسین انسان‌ها قرار گرفته است. اما پشت این زیبایی‌های ظاهری، رموز  پنهان بسیاری وجود دارند که باید آن‌ها را بشناسیم تا بتوانیم بهتر با طبیعت هماهنگ شویم.

یکی از موارد عجیب طبیعت، تنوع بی‌نظیر زیستی آن است. از جنگل‌های استوایی با گوناگونی گیاهان و حیوانات تا صحراهای گرم و خشک با موجوداتی که به شرایط سخت سازگار شده‌اند، هر گوشه‌ای از زمین شاهد زمینه‌ای جذاب از تعامل و تعادل بین گونه‌ها هستیم.

بیشتر پدیده‌های طبیعی نظیر باران، برف، رعد و برق شاید به نظر آشنا بیایند، اما اگر در آن‌ها عمیق شویم، با پیچیدگی‌ها و عجایبی که در پشت این پدیده‌ها قرار دارد آشنا می‌شویم.

ارتباط انسان و طبیعت بسیار قوی و پویا است و باید این ارتباط را حفظ کرد تا بتوانیم بهتر از منابع طبیعی بهره ببریم و از هماهنگی با محیط زیست برخوردار باشیم. در واقع، آگاهی از زیبایی‌ها و رموز طبیعت می‌تواند به ما در یک زندگی آگاهانه‌تر و هماهنگ‌تر با محیط زیست کمک کند.

بنابراین، آشنایی با طبیعت و موارد عجیب و جذاب آن، نقش اساسی در زندگی ما ایفا می‌کند. این آگاهی‌ها نه تنها به ما زیبایی‌ها و حیرت‌های طبیعت را نشان می‌دهند، بلکه ما را بر آگاهی از ضرورت حفظ و محافظت از محیط زیست ترغیب می‌کنند.

10 تا از عجیب‌ترین دانستنیهای طبیعت

1– کوسه‌ها قبل از تولد می‌جنگند!

کوسه یا کوسه‌ ماهی، یکی از آبزیان نسبتاً بزرگ است. اقیانوس‌ ها بیش از ۲۰ هزار گونه از ماهی ها را در خود جای داده‌اند که از این تعداد نزدیک به ۳۸۵ گونه، کوسه هستند. مدت‌ها پیش از به وجود آمدن دایناسورها، کوسه‌ها فرمانروای آب‌ ها بودند.

این شکارچیان حیرت‌انگیز با خوردن موجودات ضعیف و زخمی، در بالای چرخه غذایی دریایی قرار می‌گیرند. آنها با این کار به حفظ تعادل در سیستم طبیعت کمک می‌کنند.از معروفترین کوسه‌ها می‌توان به کوسه بزرگ سفید، کوسه ببری و کوسه سرچکشی اشاره کرد.

کوسه‌ها دستگاه هایی هستند که برای شکار تنظیم شده‌اند. آنها که متکی به حس شنوایی ویژه اشان برای گرفتن شکار هستند، می‌توانند لرزش صدا را در فاصله‌ای بیش از ۳،۰۰۰ پا تشخیص دهند. کوسه‌ها به ویژه به لرزشهای با بسامد پایین که از سوی شکار پخش می‌شوند، حساسند.

کوسه‌ها می‌توانند یک قطرهٔ خون را در ۲۵ گالن آب تشخیص دهند!

آب، درون سوراخ‌های بینی کوسه‌ها که در بخش زیرین حلزونی شکل قرار گرفته است جاری می‌شود. همچنین کوسه‌ها منافذی کوچک برای جذب سیگنال‌های الکتریکی، که در هنگام حرکت جانوران ایجاد می‌شود، دارند. این منفذها مانند یک حس اضافی می‌مانند که به کوسه‌ها در یافتن شکار یاری می‌رساند، حتی اگر این موجود در زیر شن‌ها پنهان شده باشد.همچنین دارای یک بخشی به نام آمپول لورنزینی نیز هستند که یک سیستم حسی بسیار قوی محسوب می‌شود که در بخش پشتی و زیرین پوزه جانور قرار می‌گیرد.

کوسه‌ها به طور مداوم دندان‌هایشان را استفاده می‌کنند و از دست می‌دهند. برخی از گونه‌ها در طول عمر خود نزدیک به ۳۰ هزار دندان درمی‌آورند. عمل جایگزینی دندان در این جانوران دریایی همیشه رخ می‌دهد. هریک از دندان‌های کوسه در ردیفی واقع شده است که با شکستن یکی، دیگری جایگزین آن می‌شود.

وجه تمایز کوسه‌ها از دیگر حیوانات به جز دندان‌های آن‌ها در اسکلتشان است. اسکلت کوسه‌ها به جای استخوان، از مادهٔ غضروفی انعطاف پذیری است و چون غضروف از استخوان سبکتر است، بنابراین کوسه‌ها برای شنا کردن نسبت به یک ماهی استخوانی انرژی کمتری مصرف می‌کنند. پوست سختی تمام بدن کوسه را پوشش داده است و فلسهای خمیده‌ای که جهت آن‌ها به عقب است، پوست را به سختی یک ورق سمباده می‌کنند که کوسه را از آسیب محافظت می‌نمایند. همچنین این فلس‌ها هنگامی که کوسه در حال شنا کردن است نیروی مقاوم آب را کاهش می‌دهند.

برخی کوسه‌ها به دنبال غذا و تولیدمثل در تمام اقیانوس مهاجرت می‌کنند،
در حالی که برخی کل عمرشان را در یک نقطه می‌مانند.

آیا کوسه ها تخم گذاری می‌کنند؟

بعضی کوسه ها تخم می گذارند، بعضی از آن‌ها هم زنده زایی میکنند. ماهی‌های استخوانی تعداد زیادی تخم تولید می کنند که ممکن است در سراسر اقیانوس پراکنده شوند، گاهی اوقات ممکن است توسط شکارچیان در طول مسیر خورده شوند. در مقابل، کوسه ها (که ماهی های غضروفی هستند) به جای تخم گذاری کوسه های کوچک و جوان به دنیا می آورند. کوسه ها دارای تنوع استراتژی های باروری هستند، گرچه می توان آنها را به دو دسته اصلی تقسیم کرد:دسته ای که تخم می گذارند و دسته ای که نوزاد زنده دنیا ( یا زنده زا هستند) می آورند.

1– کوسه‌های تخم گذار

از حدود 400 گونه کوسه، حدود 40٪ آنها تخم گذارند. تخم گذار یا oviparity نامیده می شود.

گونه های کوسه که تخم می گذارند عبارتند از:

• کوسه بامبو
• کوسه Wobbegong
• کوسه فرش
• کوسه شاخ دار
• کوسه متورم
• انواع گربه کوسه
• Live-bearing

2– کوسه‌های بچه‌زا

حدود 60 درصد از گونه های کوسه همانند پستانداران نوزاد زنده کوسه به دنیا می آورند. که به آنviviparity می گویند. در این کوسه ها، جوانان تا زمانی که متولد می شوند، در رحم مادر باقی می مانند. گونه کوسه زنده زا می تواند بر اساس شیوه های که جنین در مادر تغذیه می شود تقسیم بندی شود:

الف _ Ovoviviparity یا تخم آور

ب – زنده زایی یا Viviparity در کوسه ها

در برخی از گونه‌های کوسه، جنین‌ها در داخل رحم با هم می‌جنگند
و تنها قوی‌ترین (یا قوی‌ترین‌ها) زنده مانده و به دنیا می‌آیند.

در برخی گونه های کوسه، نوزادان در حال رشد در داخل شکم مادران از مواد مغذی اولیه کیسه زرده استفاده می کنند ، در واقع با خوردن تخم نارس (به نام oophagy) و یا خواهر یا برادر ! برخی از کوسه ها تعداد زیادی از تخم های نابارور را به منظور تغذیه بچه های در حال رشد تولید می کنند برخی دیگر تعداد قابل توجهی از تخم های بارور را تولید می کنند، اما تنها یک تخم جان سالم به در برده که به عنوان قوی ترین بقیه را می خورد. نمونه هایی از گونه هایی که در آنها رخ می دهد، کوسه سفید، کوسه ماکوس باله کوتاه، کوسه ببر شنی است.

وقتی کوسه‌ زایمان می‌کند، هیچ توجهی به فرزندانش نشان نمی‌دهد. آن‌ها خودشان باید از خودشان مراقبت کنند. حتی کوسه مادر یکی دو تا از آن‌ها را می‌خورد!

2– مورچه‌ها به خواب نیاز ندارند!

مورچه‌ها می‌توانند بدون استراحت کار کنند و به خواب نیازی ندارند، اگرچه برخی رفتارهای استراحت مشابه خواب در آن‌ها مشاهده شده است. اولین مطالعات درباره عادات خواب در مورچه ها نشان می دهد در هنگامی که ملکه مورچه ها در خوابی طولانی و عمیق است مورچه های کارگر در حال فعالیت بوده و انرژی مورد نیاز خود با استفاده از خوابهای کوتاه و مقطع به دست می آورند.

این شیوه و برنامه روزانه خواب در میان مورچگان می تواند دلیل طولانی تر بودن عمر مورچه های ملکه را که تا چندین سال ادامه دارد در برابر عمر چند ماهه مورچه های کارگر توضیح دهد. بر اساس این الگوی رفتاری می توان مطمئن بود که همیشه تعداد معینی از مورچه های کارگر به منظور نگهبانی و انجام کارهای مرتبط با لانه بیدار هستند.

بررسی ها نشان داد که مورچه های کارگر در فواصل نامنظمی به خواب می روند اما تعداد خوابهای کوتاهی که در طول روز برای این مورچه ها پیش می آید بسیار زیاد است. به صورت میانگین یک مورچه کارگر روزانه 250 بار چرت می زنند که هر بار خواب آنها کمتر از یک دقیقه به طول می انجامد. این زمان با چهار ساعت و 48 دقیقه خواب روزانه برابری می کند. این به آن معنی است که 80 درصد از نیروهای کار در آشیانه در هر زمانی از روز بیدار و فعالند.

به گفته دانشمندان طولانی بودن مدت خواب در ملکه ها یکی از نکات کلیدی برای توضیح طولانی تر بودن طول عمر این حشرات کوچک است. مورچه های ملکه معمولا 6 سال زندگی می کنند و مورچه های کارگر به صورت طبیعی تنها 6 ماه طول عمر دارند.

این در حالی است که ملکه ها در فواصل تعیین شده ای به خواب رفته و در حقیقت زمان خواب خود را با دیگر ملکه ها هماهنگ می کنند. هر ملکه به صورت میانگین 90 بار در طول روز به خواب می رود که هر دوره خواب 6 دقیقه به طول می انجامد. در واقع ملکه ها روزانه 9 ساعت به خواب می روند. مورچه های ملکه معمولا به خوابهای عمیقی فرو می روند و در این حالت شاخکهای آنها به کلی جمع می شود. محققان با تحت نظر گرفتن حرکات شاخکهای این مورچه ها دریافتند که مورچه های ملکه در این حالت خواب نیز می بینند.

3– موز زرد نیست!

احتمالا تصور می کنید که موز زرد است و نارس آن سبز. امـا باید بدانیـد که در بین 500 گونه ی متفاوت مـوز برخی قـرمـز و برخی بنفش هستنـد. مـوزهای قرمز از موزهای زرد رنگ کوچک تر وگوشتالوتر و از تمشک شیرین تر هستند. مـوزهای بنفش درآسیـای جنـوب شرقی کشت می شـوند و معمـولا در آشپـزخانه و برای پخت و پز مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین موزهایی که ما می‌خوریم نتیجه انتخاب‌های گیاهی هستند و موزهای وحشی دارای دانه‌های سخت و کوچک و گوشت کمتری هستند.

برای مثال؛ موز آبی جاوا که به نام موز هاوایی نیز شناخته می‌شود، نوعی موز با طعمی مانند بستنی وانیلی است! این میوه در جنوب شرقی آسیا، در هاوایی و بسیاری از مناطق ایالات متحده آمریکا رشد می‌کند. این نوع کمتر دیده شده از موز، وقتی کال و نرسیده است، پوستی آبی رنگ دارد.

موز آبی، برخلاف بسیاری از میوه‌های استوایی در سرمای شدید تحمل بالایی دارد و بوی متمایزی همچون بوی وانیل از آن به مشام می‌رسد. به آن موز هاوایی نیز می‌گویند چرا که جزایر هاوایی به کاشت این نوع از موز شهرت دارد.این موز عجیب، از ترکیب دو گونه موز بومی به دست می‌آید. رنگ پوست موز هاوایی، آبی روشن و گوشت آن سفید رنگ است.

ارتفاع درخت موز آبی به ۶ متر می‌رسد، نرم‌تر از موز‌های زرد است و ۱۵ تا ۲۴ ماه پس از کاشت، گل می‌دهد و پس از ۱۱۵ تا ۱۵۰ روز نیز میوه هایش قابل چیدن هستند. از موز جاوا می‌توان به شکل‌های مختلف استفاده کرد؛ مثلا می‌توان تازه آن را مصرف کرد و یا با شیر، ماست و یا آبمیوه‌های دیگر آن را خورد. از آنجایی که این میوه مزه‌ی وانیل شیرین دارد، بیشتر در صنعت تولید بستنی از آن استفاده می‌شود.

موز آبی مقادیر زیادی فیبر دارد. آنتی اکسیدان‌های موجود در آن باعث تقویت سیستم بدنی می‌شود و سرشار از ویتامین B۶ و C. و موادی همچون پتاسیم، منیزیم و پروتئین است.

موز قرمز نیز گونه‌ی دیگری از انواع موز با پوست قرمز مایل به بنفش است. وقتی موز قرمز رسیده می‌شود؛ گوشتی به رنگ کرم تا صورتی روشن دارد. این نوع موز، همچنین نرم تر و شیرین تر از گونه های زرد هستند، برخی با طعم کمی تمشک و برخی دیگر با طعم خاکی!

بسیاری از موز قرمز توسط تولید کنندگان در شرق آفریقا، آسیا، آمریکای جنوبی و امارات متحده عربی صادر می شود. هر چند آن ها در سراسر جهان فروخته می شوند اما در آمریکای مرکزی و هند بسیار محبوب هستند.

موز قرمز در زمان رسیدن باید پوست قرمز تیره یا قهوه ای داشته باشد و بهتر است زمانی که کبود نشده و کمی نرم است خورده شود. این نوع موز، حاوی بتا کاروتن و ویتامین C بیشتری نسبت به موز زرد است. همچنین حاوی پتاسیم و آهن است. هر چه میوه قرمزتر باشد، کاروتن بیشتر و سطح ویتامین C بالاتر است.

موز قرمز در مقایسه با موز زرد، کوچکتر است، پوست آن کمی ضخیم تر و طعم آن شیرین تر است، اما ماندگاری بیشتری نسبت به موز زرد دارند. یکی از مصارف موز قرمز به منظور ارتقای باروری است.

همچنین قیمت هر پوند آن‌ها 50 درصد بیشتر از موز زرد است، فقط به این دلیل که مقدار کمتری از آن وجود دارد!

4– اختاپوس‌ها دارای سه قلب و خونِ آبی هستند!

در دنیای طبیعت موجودات عجیب زیادی وجود دارد ولی در این میان هشت پا بسیار خاص است چون تعداد قلب هشت پا و رنگ خون آن با بقیه حیوانات متفاوت است. اختاپوس‌ها حیوانات عجیب‌ و غریبی با3 قلب و خونی سرشار از مس به رنگ آبی هستند!

چرا هشت پا سه قلب دارد؟

هشت پاها دارای هموسیانین در خون خود هستند که هموسیانین نمی تواند مانند هموگلوبین، اکسیژن را منتقل کند. وجود سه قلب در بدن هشت پا سبب شده است هموسیانین ، قادر به حرکت سریع تر و جذب اکسیژن بیشتری شده و خون در بدن هشت پا باقدرت و شدت بیشتری حرکت کند. این ویژگی هشت پا کمک می کند او فعال و پرتحرک باشد و به بخش های مختلف اقیانوس سرک بکشد.

هشت پا دارای یک سر، هشت پا ( بازو ) و سه قلب است که یکی از آن ها ( قلب سیستمیک ) است که خون را در بخش های مختلف بدن پمپاژ کرده و دو قلب دیگر ( قلب منشعب ) است که صرفا خون را به آبشش های هشت پا رسانده و اکسیژن گیری می کنند. برخی متخصصان بر این باورند که وجود این سیستم قلبی قدرتمند به دلیل ترکیبات غیرمعمول خون این جانوران است.

اختاپوس‌ها، دو قلب برای پمپاژ خون به آبشش‌ها و یکی برای بقیه بدن دارند!

هموسیانین به عنوان یک انتقال‌دهنده اکسیژن در مقایسه با هموگلوبین کارایی کمتری دارد. بنابراین خون از طریق سه قلب و با فشار بیشتری پمپاژ می‌شود تا نیازهای سبک زندگی فعال اختاپوس تأمین شود.

چرا خون هشت پا آبی است؟

هشت پاها دارای هموسیانین غنی از مس در خون خود هستند که این موضوع باعث شده است خون این جانوران آبی رنگ باشد. هموسیانین قابلیتی کمتری از هموگلوبین دارد و این ماده نمی تواند مانند هموگلوبین، اکسیژن را منتقل کند. هموسیانین همانند ضد یخ در خودرو ها عمل کرده و به هشت پا این امکان را می دهد که در دمای زیر صفر درجه نیز زنده بمانند، به گونه ای که خون آن ها منجمد نشود.

علاوه بر این خون هشت پا بسیار چسبناک است و او برای پمپاژ آن به اطراف بدن نیاز به فشار خون قوی دارد. رگ های خونی هشت پا با آنچه در سایر بی مهرگان یافت می شود بسیار متفاوت است. رگ های او با اندوتلیوم سلولی پوشانده شده است که منحصر به خودش است .

خون‌ مهره‌داران از قرارگیری هموگلوبین‌های غنی از آهن روی گلبول‌های قرمز تشکیل می‌شود. در اختاپوس‌ها، برخی رتیل‌ها، عقرب‌ها و خرچنگ‌های نعل اسبی هموسیانین غنی از مس به صورت مستقیم در خون حل شده که درنتیجه باعث می‌شود خون این جانوران آبی رنگ باشد.

هشت پا یکی از بزرگترین، سریع ترین و باهوش ترین بی مهرگان محسوب می شود و این مثالی است که نشان می دهد حیوانات دریایی تا چه اندازه و به طرز شگفت انگیزی باهوش هستند و می توانند حتی بازی کنند . هشت پا دستگاه عصبی بسیار پیشرفته ای دارد و می تواند موضوعات گوناگونی را یاد بگیرد. هشت پا قادر به حل پازل و تشخیص اشکال و طرح ها است. هشت پا دارای حافظه بلند مدت و حافظه کوتاه مدت است. این جانور در طول عمل جراحی درد را حس می کند و نیاز به بیهوشی دارد.

5– ونوس روزهایش طولانی‌تر از سال‌هایش است!

سیاره ونوس دومین سیاره منظومه شمسی از نظر فاصله با خورشید است. این سیاره از جهان مختلفی ویژگی‌های عجیبی دارد. سیاره زهره یکی از نزدیک‌ترین همسایگان ما در منظومه شمسی است.

به لطف اطلاعاتی که ماموریت‌های فضایی از زهره به دست آورده‌اند، تا به امروز از راز‌های زیادی از این نماد عشق و زیبایی در یونان باستان در اختیار داریم. از دمای بسیار بالا و آتشفشان‌های سطح سیاره ونوس گرفته تا فشار جوی فوق‌العاده بالا و وزش باد در این سیاره.

احتمال حیات در ونوس آری یا خیر؟!

سیاره زهره یکی از مهمترین مناطق منظومه شمسی برای مطالعات علوم سیاره‌ای به شمار می‌رود. در کنار این ویژگی‌های عجیب، شاید جالب باشد بدانید که حتی احتمال وجود حیات در سیاره نیز وجود دارد. دانشمندان گمان می‌کنند در ابرهای اتمسفر سیاره ونوس احتمال وجود حیات میکروبی وجود دارد.

یک روز در ونوس (مدت زمانی که طول می‌کشد تا یک دور کامل بچرخد)،
طولانی‌تر از یک سال ونوسی (مدت زمانی که طول می‌کشد تا به دور خورشید بچرخد) است.

بیشترین تعداد آتشفشان در منظومه!

سیاره زهره آتشفشان‌های بسیاری دارد. بیش از هر جرم فضایی دیگری در منظومه شمسی در ونوس آتشفشان یافت می‌شود. ستاره‌شناسان تاکنون موفق شده‌اند بیش از 1600 آتشفشان در سطح سیاره زهره پیدا کنند. احتمالا تعداد بیشتری آتشفشان کوچک‌تر نیز در این سیاره‌ شبه‌زمینی وجود دارد که از چشم ما به دور مانده است.

دانشمندان می‌گویند که تعداد زیادی از آتشفشان‌ها به صورت غیرفعال هستند و فقط تعداد انگشت شماری از آنها به صورت فعال وجود دارد.

دمای بالای سطح زهره

اتمسفر یا جو سیاره ونوس عمدتا از نیتروژن و کربن دی‌اکسید تشکیل شده است. به دلیل حجم زیاد کربن دی‌اکسید موجود در اثر گلخانه‌ای بسیار شدید رخ می‌دهد که منجر می‌شود دمای سطح سیاره به طرز چشمگیری افزایش پیدا کند.

فشار هوای بسیار زیاد

فشار هوا در سطح سیاره زهره فوق‌العاده زیاد و چیزی حدود 90 برابر فشار هوا در سطح دریاهای زمین است. به عبارت دیگر، فشار هوا در ونوس با فشار آب در عمق حدود یک کیلومتری در زیر اقیانوس‌های زمین برابری می‌کند.

یک روز سیاره ونوس از یک سال آن طولانی‌تر است!

یک روز سیاره زهره، یعنی مدت زمانی که طول می‌کشد تا این جرم یک مرتبه به دور خودش بچرخد، 243 روز زمینی است. در حالی که هر سال این سیاره، یعنی مدتی زمانی که طول می‌کشد تا یک مرتبه مدار خود به دور خورشید را کامل کند، کوتاه‌تر از این مقدار است.

هر سال در سیاره زهره 224.7 روز زمینی به طول می‌انجامد. به نظر نمی‌رسد کسی تمایل داشته باشد تا آخر هفته خود را به مدت 500 روز در کنار آتشفشان‌های این سیاره سپری کند. نه؟! پس ونوس قطعا مقصد گردشگری مناسبی نیست!

6– شکلات می‌تواند سرگیجه ایجاد کند!

انواع شکلات های موجود در بازار علاقه مندان خود را دارند و تمام افراد سعی می کنند با خوردن انواع شیرین و تلخ این تنقلات از اثرات لذت بخش آنها بهره لازم را ببرند. اما این تنقلات در کنار فواید خوب، دارای عوارضی نیز می باشند که این عوارض بیشتر به دلیل مصرف بیش از حد آنها ایجاد می شوند.

انواع شکلات های موجود در بازار دارای ترکیبات اصلی مانند کاکائو، چربی، شیر، مواد قندی و عسلی، رنگ های مصنوعی، مغزها و … می باشند. در این میان هر کدام از این ترکیبات دارای عوارضی هستند.

شکلات های شیرین و یا تلخ هر کدام دارای درصدهای مختلفی از کاکائو و یا شیرینی هستند. به همین دلیل تمام افراد با توجه به وضعیت جسمانی و نوع بیماری های خود باید درباره میزان مصرف آنها با پزشک خود مشورت کنند تا این تنقلات برای آنها ضرری نداشته باشند.

آسیب کلیوی

خوردن هر روز شکلات می تواند عوارض جانبی جدی داشته باشد. به گفته USDA، شکلات سرشار از پتاسیم است(حدود ۲۰۳ میلی گرم در هر ۱ اونس). بنیاد ملی کلیه (NKF) می گوید:« پتاسیم یک ماده معدنی است که در منظم نگه داشتن ضربان قلب و عملکرد صحیح عضلات نقش دارد. در شرایط عادی، کلیه های سالم برای تنظیم سطح پتاسیم در بدن شما کار می کنند. با این حال، با کلیه های ناسالم، باید غذاهایی را که ممکن است پتاسیم را تا سطوح خطرناک افزایش دهند، محدود کنید.»

حمله قلبی

NKF می گوید سطوح بالای پتاسیم، همچنین می تواند باعث ضربان قلب نامنظم یا حمله قلبی شود. به گفته USDA، شکلات همچنین حاوی کافئین است(حدود ۲۲ میلی گرم در هر ۱ اونس). برای مقایسه، طبق گفته کتابخانه ملی پزشکی ایالات متحده (NLM) یک فنجان قهوه ۸ اونسی حاوی حدود ۹۵ تا ۲۰۰ میلی گرم کافئین است.

NLM می گوید:«کافئین سیستم عصبی مرکزی را تحریک می کند، انرژی را افزایش می دهد و به شما کمک می کند احساس بیداری کنید. با این حال، مصرف بیش از حد آن می تواند عوارض جانبی نامطلوبی داشته باشد، از جمله: کافئین یک دیورتیک است که می تواند بدن شما را از شر نمک و آب اضافی خلاص کند و باعث ادرار بیشتر شما شود. با این حال، می تواند شما را کم آب کند.

شکلات، ترشح اسید معده را افزایش می دهد که می تواند منجر به ناراحتی معده یا سوزش سر دل شود. همچنین ممکن است در جذب کلسیم اختلال ایجاد کند یا فشار خون را افزایش دهد. کافئین بیش از حد می تواند علائم دیگری مانند بی قراری، لرزش، بی خوابی، سردرد، سرگیجه، ضربان قلب سریع یا غیر طبیعی، اضطراب یا وابستگی را ایجاد کند.

شکلات و تشدید گاستریت یا ورم معده

شکلات، پوشش درونی معده را تحریک می‌کند و باعث به‌ وجود آمدن علائمی مانند ناراحتی معده، درد شکمی و حالت‌های مثل تعریق، سوزش سر معده و حالت تهوع می‌شوند. افراد مبتلا به ورم معده که پوشش درونی معده‌شان به‌ واسطه شیره‌های معده تحریک شده است، این تحریک‌پذیری را با خوردن شکلات تشدید می‌کنند و درنهایت باعث بدتر شدن بیماری‌شان می‌شوند. جالب است بدانید که شکلات‌های تلخ ۷۰ درصد و بالاتر برای این افراد، بدترین التهاب را در پوشش درونی معده ایجاد می‌کنند. به همین دلیل، متخصصان به تمامی افراد مبتلا به ورم معده یا زخم معده توصیه می‌کنند که از خوردن هر نوع شکلاتی پرهیز داشته باشند.

شکلات مضر برای ریفلاکس اسید معده

از آن‌جایی که مصرف شکلات به تحریک پوشش درونی معده منجر می‌شود، شیره‌های گوارشی هم در این روند به سمت مری برمی‌گردند و درنتیجه علائم بیماری ریفلاکس را تشدید می‌کنند. در این حالت فرد ممکن است علائمی مانند سوزش سر معده، عرق شدید، حالت تهوع، احساس غیرعادی بودن وضعیت معده و… را تجربه کند. شدت این علائم نیز به شدت ریفلاکس اسید بستگی دارد.

شکلات و بیخوابی، سردرد، لرزش دست و پریشانی

شکلات، یکی از مواد غذایی خاص برای مغز است. آنتی‌اکسیدان‌ها، مواد معدنی، ویتامین‌ها، اسیدهای چرب و دیگر عناصر ارزشمند تغذیه‌ای موجود در شکلات، مغز و سیستم عصبی را تغذیه می‌کنند و با قرار گرفتن در کنار ترکیبات شیمیایی مغز، کارهای مختلفی انجام می‌دهند: تغییر تعادل شیمیایی مغز، تنظیم خلق‌وخو و عملکردهای مختلف مغز. کافئین و تئوفیلین Theophylline هم ترکیبات ویژه‌ای در شکلات هستند که اثرات مثبت و مستقیمی برای سیستم عصبی دارند. با این‌ حال، علی‌رغم اثرگذاری شکلات در راستای افزایش هوشیاری، این ماده خوراکی می‌تواند اثرات جانبی خاصی هم داشته باشد. به‌عنوان مثال، خوردن شکلات در ساعات شب یا زیاده‌روی در مصرف آن به‌طور کلی، می‌تواند باعث ابتلا به بی‌خوابی و آشفتگی ذهنی شود.تئوفیلین موجود در شکلات هم سیستم عصبی مرکزی و سیستم قلبی-عروقی را تحریک می‌کند و باعث به‌ وجود آمدن عارضه‌هایی مانند سردرد، تحریک‌پذیری عصبی، ‌حالت تهوع، سبکی سر و خصوصا بی‌خوابی می‌شود.

شکلات و آریتمی یا ضربان نامنظم قلب

شکلات، خصوصا اگر درصد شکلات خالصش بسیار بالا باشد، هم سیستم عصبی و هم دستگاه قلبی-عروقی را تحریک می‌کند و باعث شکل‌گیری آریتمی قلبی یا ضربان نامنظم قلب می‌شود. کافئین، تئوفیلین و تئوبرومین موجود در شکلات هم باعث شکل‌گیری آریتمی می‌شوند. علاوه بر تغییر دادن ضربان طبیعی قلب، شانس به‌ وجود آمدن حالت‌هایی مانند لرزش دست، بی‌خوابی و اضطراب کاذب هم وجود دارد.

شکلات و آکنه

خوردن شکلات برای بعضی از افراد باعث شکل‌گیری آکنه یا تشدید آکنه‌های قبلی می‌شود. با این‌ حال، مطالعات مختلف تا کنون محرک‌های متفاوتی را مطرح کرده‌اند. بنابراین، محققان نمی‌توانند با قطعیت بگویند که ترکیباتی مانند شکلات مستقیما مسئولیت شکل‌گیری آکنه‌ها را بر عهده دارند. اگر فقط گاهی شکلات می خورید، می توانید از عوارض منفی خوردن هر روز شکلات جلوگیری کنید. مراقب هر گونه واکنش نامطلوب باشید و با پزشک خود کار کنید تا تصمیم بگیرید که آیا خوردن شکلات برای شما بهترین است یا خیر.

7– قطب شمال مغناطیسی زمین در حال تغییر است!

دانشمندان برای قرن‌ها اقدام به مطالعه و دنبال کردن حرکت قطب‌های مغناطیسی کرده‌اند. حرکت تاریخی این قطب‌ها نشان دهنده تغییری در هندسه جهانی میدان مغناطیسی زمین است. این مساله حتی ممکن است نشانه‌ای از معکوس شدن یا جابجا شدن میدان بین قطب‌های مغناطیسی شمال و جنوب باشد.

قطب شمال مغناطیسی زمین به آرامی در حال حرکت است
و این تغییر مسیر بر ناوبری و سیستم‌های مغناطیسی تأثیر می‌گذارد.

هر چند حرکت قطب مغناطیسی شمال به مقداری اندک مساله مهمی نیست اما جابجا شدن می‌تواند تاثیر بزرگی بر آب و هوای زمین و فناوری‌های امروزی داشته باشد. این برگشتن یا وارونه‌شدن بطور فوری اتفاق نمی‌افتد بلکه در طول هزاران سال روی می دهد.

میدان‌های مغناطیسی‌مانند پیرامون زمین چگونه ایجاد می‌شوند؟

میدان های مغناطیسی از طریق حرکت و جابجایی بارهای الکتریکی ایجاد می شوند. ماده‌ای که امکان حرکت آسان بار الکتریکی را در درون خودش فراهم می‌کند، «رسانا» نامیده می‌شود. فلز یک نمونه از مواد رسانا است و مردم از آن برای انتقال جریان الکتریکی از یک مکان به مکان دیگر استفاده می کنند. جریان الکتریکی صرفا بار یا شارژ منفی موسوم به الکترون است که از درون فلز حرکت کرده و این جریان یک میدان مغناطیسی ایجاد می کند.

لایه‌هایی از مواد رسانا در هسته‌ آهنی مایع زمین یافت می‌شود. جریان‌هایی از شارژ در هسته حرکت می‌کنند و آهن مایع نیز در داخل هسته حرکت می‌کند و می‌چرخد. این حرکت ها میدان مغناطیسی را تولید می‌کنند. زمین تنها سیاره دارای میدان مغناطیسی نیست. سیارات گازی بزرگ مانند «مشتری» نیز لایه هیدروژن فلزی رسانا دارند که میدان مغناطیسی آنها را تولید می کند.

حرکت این لایه‌های رسانا در داخل سیارات منجر به دو نوع میدان و حرکت های بزرگتر منجر به میدان مغناطیسی متقارن با قطب شمال و جنوب می شوند. اما انحرافات مقیاس کوچک در میدان مغناطیسی می تواند منجر به تغییراتی در میدان مقیاس بزرگ شده و حتی بطور بالقوه حتی می تواند منجر به وارونه شدن کلی قطبیت میدان دوقطبی شود بطوری که قطب شمال به جنوب تبدیل شود و برعکس. تعیین وضعیت «شمال» و «جنوب» روی میدان مغناطیسی به قطبیت مخالف آنها اشاره دارد و ربطی به شمال و جنوب جغرافیایی ندارد.

میدان مغناطیسی زمین همچنین یک «حباب» مغناطیسی موسوم به «مَگنِتوسفِر» در بخش بالایی اتمسفر ایجاد می کند. مگنتوسفر نقش مهمی در محافظت از مردم در برابر اشعه‌های کیهانی ایفا می کند.

میدان مغناطیسی زمین نقشی بزرگ در محافظت از انسان‌ها در برابر اشعه‌های خطرناک و فعالیت‌های جاذبه‌ای (ژئومغناطیسی) زمین که می‌تواند بر ارتباطات ماهواره‌ای و کارکرد شبکه‌های برق تاثیرگذار باشد، ایفا می‌کند اما این میدان مغناطیسی حرکت می‌کند.

دانشمندان شکل کلی و جهت‌گیری میدان مغناطیسی زمین را با استفاده از اندازه‌گیری‌های محلی نقشه‌برداری و دنبال می کنند. موقعیت قطب مغناطیسی شمال از زمان اولین اندازه‌گیری در سال ۱۸۳۱ تاکنون حدود ۹۶۵ کیلومتر جابجا شده است. سرعت این جابجایی از ۱۶ کیلومتر در ساعت در سال به ۵۴ کیلومتر در سال افزایش یافته است. این شتاب ممکن است نشانه‌ای از شروع وارونه شدن قطب ها باشد اما دانشمندان با داده‌های کمتر از ۲۰۰ سال نمی توانند با اطمینان نظر بدهند.

میدان مغناطیسی زمین در مقیاس های زمانی بین ۱۰۰ هزار تا یک میلیون سال وارونه می شود. دانشمندان با بررسی سنگ های آتش فشانی در اقیانوس ها می توانند بگویند که میدان مغناطیسی با چه تناوبی وارونه می شود. وارونه شدن قطب های زمین از نظرگاه زمین‌شناسی خیلی سریع روی می دهد هر چند از نظرگاه انسانی بسیار آهسته است.

وارونه شدن ممکن است چند هزار سال طول بکشد اما در طول این مدت سمت و سوی مگنتوسفر ممکن است تغییر کند و بخش بیشتری از زمین را در معرض اشعه‌های کیهانی قرار دهد. این رویدادها ممکن است تجمیع اوزون در اتمسفر را تغییر دهند. دانشمندان نمی توانند با اطمینان بگویند که وارونگی قطبی بعدی چه زمانی روی خواهد داد اما می توانند به نقشه‌برداری و ردگیری حرکت شمال مغناطیسی زمین ادامه دهند.

8– زنبورهای عسل می‌توانند یکدیگر را ببوسند!

زنبور عسل متعلق به گروه حشرات و راسته پرده بالان است. گونه‌های فراوانی از زنبور عسل در سراسر دنیا یافت می‌شوند. این حشرات یکی از بهترین گرده افشان‌های محصولات زراعی، گیاهان وحشی و غیره هستند، که برای انسان مزایای فراوانی را به ارمغان می‌آورند.

حقایق و اطلاعات مفید راجع به زندگی زنبور عسل

در اینجا حقایقی را در مورد زندگی زنبور عسل بیان خواهیم کرد:

• زنبورهای عسل در کندوها زندگی می‌کنند. معمولا سه عضو اصلی مکله‌ها، کارگران و زنبورهای نر در کندو زنبورها وجود دارد.
• زنبور عسل بسیار کوچک است و در انواع رنگ‌های گوناگون وجود دارد. زنبورهایی که عسل تولید می‌کنند، در حال حاضر در سراسر جهان در دسترس هستند.
• زنبور عسل با سرعتی حدود 24 کیلومتر در ساعت در جستجوی شهد و گرده گیاهان سفر می‌کند.
• زنبورهای عسل برای تهیه 450 گرم عسل، از 2 میلیون گل شهد جمع آوری می‌کنند.
• زنبورهای عسل با رقصی به نام “زبان رقص”، با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.
• زنبورهای نابغه، به وسیله زبان رقص اطلاعات بهترین منابع غذایی را به اشتراک می‌گذارند.
• زنبورهای نر در هیچ کاری مشارکت نمی‌کنند، و تنها کار آن‌ها جفت گیری با ملکه زنبور عسل است.

رژیم غذایی در زندگی زنبور عسل

در زندگی زنبور عسل گیاه خوار، تغذیه به این صورت است که معمولا از گیاهان و میوه‌ها استفاده می‌کنند. آنها ترجیح می‌دهند از گیاهان شیرین مثل میوه‌ها، گرده گل‌ها و حتی خود عسل که به تولید شهد می‌انجامند، تغذیه کنند.

لاروهای زنبور عسل (کرم) از خود عسل تغذیه می‌کنند، به جز آنهایی که به عنوان ملکه‌های آینده انتخاب می‌شوند. لارویی که به عنوان ملکه آینده انتخاب می‌شود، معمولا از ژله سلطنتی یا رویال تغذیه می‌کند. ژل رویال ترشحات سفیدی است، که توسط زنبورهای کارگر ماده تولید می‌شود. این ژل حاوی پروتئین، محرک‌های باروری و چندین نوع ویتامین است.

زنبورهای عسل کجا زندگی می کنند؟

زنبور عسل در تمام دنیا یافت می‌شود، اما ترجیح می‌دهد در آب و هوای گرمسیری، مناطق جنگلی و هر مکان سبز دیگری که با گل‌ها و گیاهان سبز محصور شده باشد، زندگی کند. زنبورهای عسل کندوهای خود را در داخل درخت‌ها و یا در پوست آنها می‌سازند.

رفتارهای خاص زنبور عسل

رفتار زنبور عسل شبیه سایر حشرات است. آنها تکنیک‌های ویژه‌ای برای استتار دارند، که در هنگام حمله و نیش زدن به شکارچی‌ها از آن استفاده می‌کنند. اما زنبورها فقط یک بار می‌توانند از نیش خود استفاده کنند؛ زیرا در هنگام حمله به مهاجم، معمولا نیش از بدن آنها جدا می‌شود.

همچنین زنبورهای عسل می‌توانند به مدت طولانی بدون شکار و جستجو برای غذا زنده بمانند و در طول زمستان از اندوخته‌ها و توده‌های فشرده خود تغذیه کنند. راه ارتباطی میان زنبورهای عسل، ایفای یک نوع رقص است. آنها معمولا از این رقص برای هشدار دادن به زنبورهای دیگر در هنگام خطر یا حضور شکارچی‌ها استفاده می‌کنند.

شیوه زندگی زنبور عسل

عمر و زندگی کلنی زنبورهای عسل جاودانه است. زندگی زنبور عسل اینگونه است که در کندوی آنها معمولا سه عضو اصلی ملکه، زنبورهای کارگر و زنبورهای نر وجود دارد. ملکه‌ها به طور کلی بر روی تخمگذاری و تولید مثل تمرکز می‌کنند. زنبورهای کارگر، زنبورهای عسل ماده غیر مولد هستند و وظیفه اصلی زنبورهای نر بارور کردن ملکه است. بیشتر زنبورهای عسل در طول روز فعالیت‌های خود را انجام داده و روزانه زندگی می‌کنند؛ ولی گونه‌های خاصی از آنها نیز وجود دارد که به طور شبانه فعالیت دارند. زنبورهای عسل کارگر در جستجوی غذا حدود 10 کیلومتر پرواز می‌کنند.

چرخه زندگی زنبور عسل

زنبورهای نر معمولا برای تولیدمثل با ملکه جفت گیری می‌کنند. چرخه زندگی زنبور عسل از زمانی که از تخم بیرون می‌آیند شروع شده، که این فرآیند بعد از عمل لقاح، 2 تا 3 روز به طول می‌انجامد. لاروهایی که از تخم‌ها بیرون آمده اند، در 20 روز آغازین زندگی خود باید چندین تغییر دگردیسی را پشت سر بگذارند. ملکه‌ها معمولا در 16 روز به بلوغ می‌رسند. زنبورهای نر به 24 روز نیاز داشته و زنبورهای کارگر کمتر از 21 روز به رشد کامل می‌رسند. ملکه زنبور در دوران رشد خود به طور دائمی از ژله سلطنتی تغذیه می‌کند، در حالیکه زنبورهای نر و کارگر فقط در روزهای نخستین زندگی می‌توانند از ژله سلطنتی تغذیه کنند.

شکارچیان زنبور عسل چه کسانی هستند؟

از آنجایی که زنبور عسل حشره بسیار کوچکی است، شکارچی‌های زیادی دارد. پرندگان، جوندگان، خزندگان و حشرات از شکارچیان اصلی آنها محسوب می‌شوند. برخی از پستانداران بزرگتر نیز وجود دارند که کندوهای زنبور عسل را از بین می‌برند. زنبورها به دلیل جثه کوچک، مهارت دفاعی به خصوصی نداشته و فقط می‌توانند با پرواز یا نیش زدن جان خود را نجات دهند.

تولید مثل در زندگی زنبور عسل

زنبورهای عسل معمولا در فصل زمستان تولید مثل می‌کنند. تولید مثل در زنبورهای عسل برای پرورش دهندگان زنبور در کل دنیا بسیار جذاب است. به پرورش زنبور عسل معمولا زنبورداری گفته می‌شود. که در واقع نگهداری مستمر از کلنی‌های زنبور عسل به شمار می‌آید.

برای اینکه عمل تخم گذاری و تولید مثل انجام شود، زنبورهای نر با ملکه جفت گیری می‌کنند. سپس تخم‌های بارور شده به زنبور کارگر ماده و تخم‌های بارور نشده به زنبورهای نر تبدیل می‌شوند. بعد از تولد، زنبورها برای رشد کامل و رسیدن به بلوغ، حدودا به یک ماه زمان احتیاج خواهند داشت.

ظاهر و بدن زنبورهای عسل

تمام گونه‌های زنبور عسل از نظر ظاهر کاملا شبیه به هم هستند. برخی از ویژگی‌ها و خصوصیات ظاهری زنبورهای عسل شامل:

• اندازه زنبورهای عسل معمولا بین 5 تا 15 میلیمتر است.
• آنها 3 جفت پا و یک جفت چشم مرکب روی سر خود دارند.
• دارای بال‌ها، شکم شش تکه، شاخک‌ها و کیسه شهد هستند.
• بیشتر زنبورهای عسل در سه رنگ پایه، یعنی قهوه ای، زرد و مشکی وجود دارند و ممکن است روی بدن خود طرح راه راه داشته باشند.
• زنبورها دارای پنج چشم هستند. دو چشم به صورت مرکب در دو طرف صورت خود و سه چشم در قسمت پیشانی.
• وظیفه بینایی در زنبور عسل، برعهده چشم‌های مرکب است.
• زنبورهای نر در هر یک از چشم‌های خود دارای ۱۰ هزار چشم منفرد بوده، که این میزان در زنبورهای کارگر و ملکه به ۵ هزار می‌رسد.
• قدرت دید زنبورها محدود است. یعنی دارای چشم‌های تیز بینی نیستند.
• با توجه به مقایسه‌ای که بین قدرت دید انسان و زنبور عسل انجام شده است، قدرت دید انسان ۸۰ بار دقیق‌تر از بینایی زنبور عسل می‌باشد. در واقع زنبورها مانند انسانی که
• دچار نزدیک بینی باشد و عینک خود را نزده است، می‌توانند اجسام را ببینند.
• این حشرات به راحتی نمی توانند نارنجی، سبز و زرد را از یکدیگر تشخیص دهند. به همین خاطر زنبورداران برای رنگ آمیزی کندوها از رنگ‌های: زرد، آبی، سیاه و سفید استفاده می‌کنند.

عمر زنبور عسل چقدر است؟

طول عمر زنبور عسل بستگی به این دارد که کدوم عضو از کندو هستند. زنبورهای نر کوتاه ترین طول عمر را دارند و بلافاصله بعد از بارور کردن ملکه خواهند مرد. عمر زنبورهای کارگر بستگی به میزان کاری که انجام می‌دهند، دارد. آنها معمولا بین 4 تا 6 هفته زندگی می‌کنند. اما ملکه طولانی ترین عمر را دارد، او حدود 5 سال زندگی می‌کند. به دلیل وجود آلودگی و از دست رفتن زیستگاه مناسب زنبورهای عسل، جعمیت آنها به سرعت رو به کاهش رفته و طول عمر آنها نیز تقلیل یافته است.

طرز تهیه عسل از گلها توسط زنبور عسل

به طور کلی برای تولید یک کیلوگرم عسل طبیعی به سه کیلو شهد نیاز است. این میزان شهد به وسیله ۲۰ هزار زنبور و از حدود ۴ میلیون گل جمع آوری می‌گردد. زنبورها برای تهیه عسل به میزان یک کیلو باید مسافتی حدود سه برابر چرخیدن دور زمین را طی کنند. طرز تهیه عسل از گل‌ها توسط زنبور عسل بسیار جالب بوده و شامل چهار مرحله اساسی می‌باشد.

به طور کلی این مراحل شامل:

1. زنبورهای مزرعه با آغاز گلدهی گیاه و به وجود آمدن شهد درون آن به دنبال شهد می‌‌روند. زنبورها با استفاده از خرطوم خود شهد موجود در گلها را که در حدود چند میکروگرم تا چند میلی گرم است، جمع ‌آوری می‌کنند. سپس آن را به کیسه دان یا معده عسل که ۴۰ میلی‌گرم گنجایش دارد، منتقل می‌کنند. هر زنبور به طور متوسط باید بر روی ۱۰۰ الی ۱۵۰ گل فعالیت کند تا کیسه دان عسل آن از شهد خام پر شود.

زنبورهای عسل می‌توانند یکدیگر را ببوسند، آن‌ها این کار را
برای انتقال شهد به یکدیگر انجام می‌دهند، که بخشی از فرآیند تغذیه کلنی است.

زنبورعسل علاوه بر شهد، گرده‌‌های گل‌ها را نیز جمع آوری می‌کند. از آنجایی که تمام بدن زنبورها را موها و کرک‌های ریز پوشانده، زمانی که بر روی گل‌ها می نشینند گرده به آنها می‌چسبند. در نتیجه گرده‌ها را جمع آوری کرده و آنها را درون سبد گرده خود به وسیله پاهای عقبی خود جمع می‌کنند. این سبدها در واقع موهای کلفت و بلندی هستند که دور تا دور قسمت میانی پاهای عقبی زنبورها را پوشانده ‌اند.

2. زنبورعسل در راه با آنزیم‌های درون شکم خود سبب تجزیه قندهای موجود در شهد شده و آنها را به قندهای ساده‌تری چون فروکتوز و گلوکز تبدیل می‌کند. این فرآیند هنگام بازگشت به کندو کامل می‌گردد.

3. زمانی که زنبورهای مزرعه به کندو رسیدند، شهد را تحویل زنبورهای کارگر می‌‌دهند. زنبورهای کارگر آنقدر شهد را خورده و بر می‌گردانند، تا به غلظت مورد نظر برسد. سپس شهد را درون سلول‌های شش ضلعی عسل ذخیره می‌کنند.

4. زنبورعسل در این مرحله درب سلول‌‌ها را باز گذاشته تا فرآیند تبخیر رطوبت از عسل صورت گیرد. این کار را با به هم زدن بال‌هایشان انجام می ‌دهند. در نهایت شهد خشک شده، و درب سلول‌ها را با استفاده از موم می‌بندند.

9– تایتانیک هنوز هم باکتری‌ها را تغذیه می‌کند!

تایتانیک یکی از مشهورترین کشتی های تاریخ است. و گرچه اغلب مردم از ماجرای غرق شدن آن در اولین سفرش که به آخرین سفر آن نیز بدل شد باخبرند، اما حقایق دیگری هم درباره ی این کشتی وجود دارد که کمتر کسی با آن ها آشنا است.

باکتری “هالموناس تایتانیکا” در میان قندیلهای زنگ آهنی که در میان قطعات آهنی زنگ زده بقایای به جا مانده از تایتانیک به وجود آمده اند، کشف شده است. در میان باکتری ها و قارچهای متعددی که در میان زنگارهای این کشتی قدیمی یافته شده است به نظر می آید این باکتری که برای اولین بار شناسایی شده از زنگ آهن به عنوان منبع غذایی استفاده می کند.

بررسی و آزمایش بر روی بقایای به جا مانده از کشتی افسانه ای تایتانیک منجر
به کشف نوعی باکتری شده است که از زنگ آهن تغذیه می کند و این برای دانشمندان تازگی دارد.

نمونه های قندیلهای زنگ آهنی در سال 1991 و توسط زیردریایی روباتیک “میر 2 ” جمع آوری شده است. محققان دانشگاه دالهوزی، مرکز علوم اونتاریو در کانادا و دانشگاه سویل در اسپانیا توانستند این باکتری جدید را از نمونه های جمع آوری شده جدا کنند.

این محققان قبل از اینکه دریابند موفق به کشف عضوی جدید از دسته باکتری های نمک دوست شده اند، توالی دی ان ای این باکتری را به دست آوردند.

باکتری های تایتانیک از این رو مورد توجه شدید دانشمندان قرار دارند که می توانند مکانیزم شکل گیری قندیلهای زنگ آهن و در نتیجه عملیات بازیافت کلی که چنین میکروبهایی بر روی ساختارهای فلزی زیر آب انجام می دهند را در میان ساختارهای فلزی زیر آبی آشکار کنند.

بر اساس گزارش بی بی سی، به این شکل امکان یافتن راه حلی برای محافظت از لوله های زیر آبی نفتی و گازی و امکان دفع ایمن زباله های فلزی کشتی ها و دکلهای نفتی در آب دریا کشف خواهد شد.

10– دمای بدن پنگوئن‌ها می‌تواند پایین‌تر از نقطه انجماد آب باشد!

پنگوئن ها بسیار باهوش می باشند و با انسان ها روابط عاطفی خوبی برقرار می کنند، پنگوئن ها پرندگانی هستند که نمی توانند پرواز کنند، اما خیلی خوب شنا می کنند و بیشتر زندگی شان را در دریا می گذرانند.

پنگوئن ها یکی از 40 گونه پرنده ای هستند که نمی توانند پرواز کنند. دیگر پرندگانی که نمی توانند شامل رایی ها، کاساواری ها، کیوی ها و شتر مرغ ها است. بیشتر پرندگان نمی توانند در نیم کره جنوبی زندگی کنند. رایج ترین تهدیدها برای ادامه بقا، آلودگی، از دست دادن زیستگاه ناشی از تعدی و تجاوز انسانی، ماهیگیری تجاری، دفع نفت، جلبک ها و گرم شدن جهانی هوای کره زمین هستند.

پنگوئن های راست کاکل حدود 70 درصد از جمعیت خود را در طول 20 سال گذشته از دست داده اند. پنگوئن گالاپاگوس بیش از 50 درصد شان از دهه 1970 کم شده و شانس آن ها به 30 درصد رسیده است. بسیاری از دانشمندان بر این باورند که 17 گونه از پنگوئن ها وجود دارند که از 17 گونه، 13 گونه مورد تهدید یا در معرض خطر قرار دارند و برخی در آستانه انقراض هستند.

پنگوئن ها سنگ و سنگریزه را بعنوان غذا قورت می دهند دانشمندان بر این باورند که سنگ ها ممکن است به آسیاب کردن و هضم غذا کمک کنند.همچنین ممکن است این سنگ ها به اندازه کافی وزن اضافه کنند، تا به آنها کمک کنند تا عمق بیشتری بروند.

پنگوئن ها دندان ندارند به جای آن از منقارشان استفاده می کنند تا طعمه را بگیرند و نگه دارند. آن ها تیغ هایی روی سقف منقار خود دارند تا به آن ها کمک کنند طعمه را نگه دارند و همچنین تیغ هایی روی زبانشان هم دارند.

پنگوئن‌ها دارای سیستم‌های تطبیقی هستند که به آن‌ها اجازه می‌دهد
در شرایط بسیار سرد زنده بمانند، حتی وقتی دمای بدن‌شان پایین‌تر از ۰ درجه سلسیوس است!

پنگوئن ها همه غذایشان را در دریا پیدا می کنند و گوشتخوارند. بیشتر، ماهی و ماهی مرکب می‌خورند ؛ آن ها همچنین سخت پوستان مثل خرچنگ و میگو را می خورند. یک پنگوین عظیم الجثه می تواند تا 30 ماهی در یک شیرجه را جمع آوری کند.

پنگوئن ها چند ساعت را در روز برای آرایش و یا مراقبت از پرهای خود سپری می کنند.اگر آن ها از خود، به خوبی نگهداری نکنند، پرهای آن ها ضد آب نخواهد ماند. برای حفاظت بیشتر، پنگوئن ها روغن را روی پرهای خود پخش می کنند.

پنگوئن ها سالی یک بار پرهای خود را از دست می دهند. آن ها همیشه روی زمین یا یخ حرکت می کنند و تا زمانی که پرهای ضد آب جدید تولید می کنند، قادر به رفتن به آب نیستند و این کار ممکن است هفته ها طول بکشد و بیشتر پنگوئن ها در طول این مدت نیمی از وزن بدن خود را از دست می دهند.

از میان تمام پنگوئن ها و گونه های پرندگان، پنگوین امپراتور در سردترین شرایط زندگی می کنند. درجه حرارت هوا ممکن است به منفی 40 درجه فارنهایت (40 – درجه سانتیگراد) برسد و سرعت باد ممکن است به 89 مایل بر ساعت برسد (144 کیلومتر بر ساعت). دمای نرمال بدن پنگوئن ها تقریباً 100 درجه فارنهایت (38 درجه سانتی گراد) است.

جمع بندی

در این مقاله 10 مورد از دانستیهای عجیب طبیعت را ذکر نمودیم؛ از زیر دریا و کوسه ها و کشتی ها گرفته تا قطب شمال، آسمان و منظومه شمسی. امیدوارم که این مقاله به شما کمک کرده باشد تا بهتر با زیبایی‌ها، رموز جذاب طبیعت و قدرت پروردگار عالم آشنا شوید. حتما نظرات خود در مورد این مقاله را از قسمت کامنت با ما در میان بگذارید.